Irritatie en verbazing, opgeluisterd met twee toepasselijke clipjes

Maand of acht al duurt de ellende in Oekraïne en er is geen twijfel over wie de schuldige is hoor: Rusland viel met vuige smoesjes een soeverein buurland binnen en begon daar een vuile oorlog tegen zijn burgers. Poetin is een kindermoordenaar, een oorlogsmisdadiger en tevens een zinloze vernieler van z'n eigen mannenvolk. Maar waarom is de Europese Unie toch zo gretig om de strijd aan te wakkeren, waarom kunnen Kamerleden van D66 hun erecties nauwelijks onder tafel houden voor hun hitserige geilheid jegens het Kremlin en waarom wordt het vragen om vrede of vredesbesprekingen zo verdacht gemaakt door ieder pleidooi tégen de stijgende kosten van levensonderhoud en energie, tégen de dreiging van nucleair armageddon en tégen sancties die de eigen bevolking even hard treffen als die van Rusland te framen als een pleidooi vóór Poetin? Vraag maar aan Elon Musk, die Oekraïne van Starlink satelliet-internet voorzag maar niet om een oplossing / naar de uitkomst mag vragen. Of aan de paus, die door de al maanden in oorlogskleuren geschilderde Sjoerd Sjoerdsma tot de orde geroepen werd (lol). Of aan Sleepy Joe Biden, die dan maar zelf moet dreigen met de dreiging van een nucleair armageddon, omdat Poetin het niet luid genoeg doet, waarna zijn PR-team de wilde woorden van de seniele kamerplant weer moest afkalven.

(Wat is het ondertussen stil rond het opblazen van NordStream hè, zouden de Amerikanen het dan toch zelf gedaan hebben? Als het de Russen waren, hadden we allang satellietbeelden te zien gekregen waarop vage schimmen van bootjes of vliegtuigen het bewijs van hun bemoeienis moesten tonen. Maar de Amerikanen hebben de middelen, zei Biden. De Amerikanen zien a tremendous opportunity, zei MinBuZa Blinken. En de EU en vooral Duitsland zijn verrassend weinig verbolgen over de abrupt afgesneden levensader voor Europese economische belangen.)

Ja nee tuurlijk, de Russen gaan echt niet weg uit Oekraïne, laat staan uit hun nepreferendumgebieden, ook niet als je het vriendelijk vraagt. Maar tussen vriendelijk vragen en het wapperen met het N-woord zit nog een wereld van lange tafels, blauwe helmen en van die voorheen zo progressieve pleiten als 'onderhandelen' en 'diplomatie'. Over een half jaar is het Russische leger opgebruikt, zeggen experts, maar die vergissing is in het verleden al eens vaker gemaakt. En hoe ver mogen de kosten aan eigen zijde daarvoor oplopen? Jan Paternotte voelt dat niet in zijn boodschappenkar hoor, laat staan Guy Verhofstadt, maar Jan Modaal en Guy Mediaan mogen het weer ophoesten. En dat voor een land dat al een decennium lang jaar allerlei EU-wortels wordt voorgehouden (een feit dat mede aan de voet van deze oorlog staat, like it or not) terwijl de EU niet eens de gematigde varianten van Oekraïne in het neoliberale progressieve gareel krijgt: Polen, Hongarije en Roemenië.

Poetin heeft zijn eigen plan en dat heeft hem tot paria gemaakt maar hoe kan de EU zichzelf prijzen om tachtig jaar vrede als iedere halve kans op oorlogsretoriek aan de oostgrens wordt aangegrepen om voor meer wapens, meer inmenging en meer spitsdrijverij te pleiten? Vrede vraagt meer verantwoordelijkheid dan oorlog, maar Poetin heeft er schijt aan, van Zelensky hoeven we het niet te verwachten en  """onze leiders""" kunnen het niet vinden, noch opbrengen. Zijn we mooi klaar mee, deze oorlogswinter.

Boven: booslinks Iers MEP-mevrouwtje Clare Daly, vorige week.
Onder: hetzelfde booslinkse MEP-mevrouwtje in april.